Salı, Eylül 01, 2015

ayrılık ayracı...

bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun 
bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın 
gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi 
ve ne kadar az konuşur olduk günboyu 
birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor 
tam da susuşların birbirine eklendiği yerde 
ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada 
kirletilmemiş bir bulut bile yok artık 
böyle diyorsun her yolculuğa çıkışımda 
yaşadığın kent de sana benziyor gitgide 
ne zaman dönmeyi düşünsem yangın çıkıyor 
ya da erteletiyorum biletimi son anda 
uzun bir sessizlik oluyorsun dağlara baksam 
karşılıksız mektuplar kadar burkuluyor kalbin 
yazdığım şiirler de canımı sıkıyor artık 
fotoğraflarımı yırtıp atıyorum tek tek 
ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi 
eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık 
üşüyünce ağlıyorsun yalnızım dememek için 
uçaklar gemiler trenler çiziyorsun duvarlara 
kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr 
parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada 
tek tutkun o kenti bırakıp gelmek olmalı 
ve gelirken havaya uçurmak bindiğin otobüsü 
birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor 
tam da çiçeklerin sulanmadığı yerde 
konuşacak bir şeyler bulamıyorsak gün boyu 
derim ki ayrılık gündemdedir ne yapılsa 
ve sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın 
ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını 

Ahmet Telli

Hiç yorum yok: