kimseye anlatmadim..

sev beni
sar beni
bir tek kötü sözün sarsar beni
bilinmez denizlerin kuytu koylarında
bul beni
bil beni
al beni
bu saçmasapanlıktan kurtar beni
uykusuz gecelerin gizli örtüsünden
çıkar beni
ben bunları kimseye anlatmadım
kendimle bile konuşmadım
ben bunları kimseye anlatmadım
bir tek sen duy diye, sen bil diye, sen anla diye
sor beni
bul beni
sessiz şarkılarda çal beni
bulutlar ülkesinden kuru topraklara
indir beni
sez beni
yaz beni
karmakarışıklığımdan çöz beni
birikmiş tortuların kirlisularından
süz beni
ben bunları kimseye anlatmadım
kendimle bile konuşmadım
ben bunları kimseye anlatmadım
bir tek sen duy diye
sen bil diye
sen anla diye

bülent ortaçgil

aysel git başımdan..

aysel git başımdan
ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum.
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum.

benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
benim icin kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

ıslığımı denesen hemen düşürürsün,
gözlerim hızlandırır tenhalığını
yanlış şehirlere götürür trenlerim.
ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini.
acılarım iyice bol gelir sana,
sevincim bir türlü tutmaz sevincini.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim.

sevindiğim anda sen üzülürsün.
sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına.
aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
büyük bir kulak çınlıyor içimdeki.
çetrefil yolculuğum kesinleşmiş.
sakın başka bir şey getirme aklına.
aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim.
aysel git başımdan seni seviyorum...

attila ilhan

bitti o sevda..

bitti o sevda kesildi çığlıkları martıların
su gibi bitti, suya karşıt gibi bitti
itti kıyıyı adına deniz dediğimiz şey
unuttuk ikimiz de her türlü yetinmezliği
kaybetti kumarda gözlerim
kaybetti kumarda gözleri.

bir koru rüzgarlandı göğüs boşluğumuzda sanki
uzaklaştı ağaçlar birbirlerinden
yakınlaştı ağaçlar birbirlerine
yani her soluk alıp verişimizde bizim
bir mekik gibi kalbin
bir mekik gibi kalbim
işleyip durdu bu yitikliği yeniden.

ne kaldı
farkında mısın bilmem
gündüzler...
gündüzler biraz azaldı

edip cansever

benim dünyam..

Sen benim içimde bir korkulu rüya
Her gün sevip sardığım bir hülyasın
Yokluk ateşten gömlek
Sensizlik ölüm gibi
Rüyam,hülyam,benim dünyamsın
Kanımda,canımda,alın yazımda
Bir sen varsın bir de ben şu dünyada
Nazar değmesin sana
Eller değmesin sana
Sensizlik ölüm bana
Seni benim gibi seven bulamazsın
Tanrım bu rüyadan hiç uyandırmasın
Ömrün vefası yok
Korkum aşkımdan çok
Gönlüm sensiz kalmasın
Korkulu rüyam
Gülen bahtımsın
Sen benim,sen benim,sen benim dünyamsın
Hepimizin hayatı iki kelime
Bir varmış bir yokmuş şu alemde
Bir gün sana doymadan göçüp gidersem eğer
Son nefeste adın dilimde
Herşey sende başlar
Seninle biter
Sevilmek ümidi sevmekten beter
Nazar değmesin sana
Eller değmesin sana
Sensizlik ölüm bana
Seni benim gibi seven bulamazsın
Tanrım bu rüyadan hiç uyandırmasın
Ömrün vefası yok
Korkum aşkımdan çok
Gönlüm sensiz kalmasın
Korkulu rüyam
Gülen bahtımsın
Sen benim,sen benim,sen benim dünyamsın . . .

Orhan Gencebay