ne güzel güldün..

belki durup dururken
yanına gelince
söylediklerimi anlamsız buldun

oysa vakit yoktu
ama sen haklıydın
çünkü böyle şeyler aceleye gelmezdi

yalandan da olsa,
ne güzel güldün o akşam bana

belki tanışmak zor
iyi anlaşmak zor
peki görüşmek çok mu kolaydı ?

çok kısa bir zamanda
belki biraz da zorla
bence gayet iyi de anlaştık

yalandan da olsa,
ne güzel güldün o akşam bana

pinhani

ben seni arayamam..

bak benden arta kalan
biraz kül biraz duman
ne kadar istesem de
ben seni arayamam

ruhum rüyaya dalmış
dünya uzak gerçek yavan
sanki bir yok bir de varmış
ben seni arayamam

keşke yanımda olsaydın
kolay olurdu o zaman
ben sussam sen anlatsaydın
yorulunca uyusaydın

kolay mı sanıyorsun
kolaysa yan o zaman
yağmurum ol in üstüme
ben böyle yaşayamam

halimi görüyorsun
bir şeyler yap o zaman
sebebim var biliyorsun
ben seni arayamam

yüksek sadakat

anladım..

bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım.
herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
kendi yolumu çizdiğimde anladım.
bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak, dinleyerek değil..
bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.
yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.
acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
neden hiç ağlamadığını anladım.
ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.
bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği
acıtabilirmiş,
çok acıttığında anladım.
fakat, hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım.
yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
yüreğini elime koyduğunda anladım.
''sana ihtiyacım var, gel!'' diyebilmekmiş güçlü olmak,
sana ''git'' dediğimde anladım.
biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum'' diyebilmekmiş sevmek,
git dediklerinde gittiğimde anladım.
sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.
özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman olmak,
gerçekten pişman olduğumda anladım.
ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.
ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.
sevgi emekmiş,
emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...

can yücel

sevmekten hiç usanmam..

umutsuz olduğu bir anda sevmek, ister her insan
birazcık şanslıysan neden olmasın
kendinden emin değilsen sevme
bensiz mutluysan hep öyle kal
eğer her gece yattığında
büyülü düşler sana
benden bahsediyorsa
hemen tatlı uykundan uyan
çünkü ben hiç uyuyamam
seni düşündüğüm zaman

ben ki sevmekten hiç usanmam

pinhani

hep sonradan..

ne sen leyla’ sın ne de ben mecnun
ne sen yorgun ne de ben yorgun
kederli bir akşam içmişiz sarhoşuz hepsi bu.

hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan sonradan
hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan
hep sonradan gelir aklıma hep sonradan, sonradan
hep sonradan gelir aklım başıma, hep sonradan.

ne sen bulutsun ne de ben yağmur
ne sen mağrur ne de ben mağrur
hüzünlü bir akşam susmuşuz durgunuz hepsi bu.

hep sonradan gelir aklım başıma, hep sonradan, sonradan
hep sonradan gelir aklım başıma, hep sonradan
hep sonradan gelir aklıma, hep sonradan, sonradan
hep sonradan gelir aklım başıma, hep sonradan

Ali Çınar

akdeniz yaraşıyor sana..

Akdeniz yarasiyor sana
Yildizlar terler ya sen de terliyorsun
Ayni islak pirilti burun kanatlarinda
Hiç dinmiyor motorlarin gürültüsü
Köpekler havliyor uzaktan
Demin bir çocuk agladi
Fatmanim cumbadan çarsaf silkiyor yine
Ali dumdum anasina sövüyor saatlerdir
Denizi tokmakliyor balikçilar
Bu sesler iste sessizligini büyüten toprak
O sesinin sardunyalar gibi konuskan sessizligi

Hayatta yattik dün gece
Üstümüzde meltem
Kekik kokuyor ellerim hala
Senle yatmadim sanki
Daglari dolastim

Ben senden ögrendim deniz yazmayi
Elimden düsmüyor mavi kalem
Bir tirandil çikar gibi sefere
Okula gidiyor ögretmenim
Ben de ardindan açiliyorum
Bir poyraz çizip deftere
Bir ada var sirf ebabil
Dönüyor dönüyor basimda
Senle yasadigim günler
Gümüs bir çevre oldu ömrüm
Degince günesine

Neden sonra buldum o kaçakçi magarasini
Gözlerim kamasinca senden
Ölüm belki sularindan kaçirdigim
O los suda yikanmaktir
Durdukça yosundan yesil
Kulaç attikça mavi

Ben düzde sanirdim yikintim
Örenim alkolik asarim
Mutun dorugundaymisim meger

Senle çikinca anladim
Eski Yunan atlari var hani
Yeleleri bükümlü
Gün inerken de öyle
Agaçtan izdüsümleriyle
Yürüyor Balan tepeleri
Yürüyor bölük bölük can
Toplu bir güzellige dogru

Sevgilim Yarasiyorsun sen Akdenize

Can Yücel