yürüyorum sokaklarda
sen evinde uyurken
saatten haberim yok
belki geç,belki erken
kaderin cilvesinden
şarabın öfkesinden
anladım ki kaçış yok
bu aşkın pençesinden
işten eve dönerken
susayıp su içerken
her daim aklımdasın
hayat akıp giderken
sen parla ben döneyim
aşkının etrafında
bir yanıp bir söneyim
alacakaranlıkta
yüksek sadakat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder